Σκήτη του Αγίου Ανδρέου (Σεράγιον). Βρίσκεται πολύ κοντά στις Καρυές και είναι σήμερα σχεδόν έρημη, αν εξαιρέσει κανείς τους εννέα (9) μοναχούς της σκήτης, τον φύλακα και την Αθωνιάδα Σχολή, που στεγάζεται στη νότια πτέρυγα των κελιών της. Κατά την παράδοση, στη θέση αυτή βρισκόταν το αρχαίο μονύδριο του Ξέστρου, το οποίο περιήλθε στη δικαιοδοσία της Μονής Βατοπεδίου πριν από τον 15ο αιώνα. Το 1761 ο πατριάρχης Σεραφείμ ο Β’ οικοδόμησε εκεί ένα ευρύχωρο κελί, που από τότε ονομάστηκε Σεράγιον. Το 1842 το κελί πουλήθηκε στον Ρώσο ιερομόναχο Βησσαρίωνα και τη συνοδία του και από τότε άρχισαν οι ενέργειες για τη μετατροπή του σε κοινόβια σκήτη. Οι Ρώσοι μοναχοί αυξήθηκαν σε εκατοντάδες και με πλούσιες οικονομικές και άλλες ενισχύσεις έχτισαν πολυώροφες οικοδομές και τον μεγαλύτερο ναό της Ανατολής μετά τον 16ο αιώνα. Το1958 κατεστράφη η δυτική πτέρυγα της Σκήτεως και το 1971 εκοιμήθη ο Μοναχός Σαμψών, ο τελευταίος της παλαιάς συνοδείας. Το 1992 εγκατεστάθη ελληνόφωνος συνοδεία και το 2001 προσετέθησαν Μοναχοί, με δικαίον τον προηγούμενο Εφραίμ.
